Steun HAFC

Help HAFC

Word sponsor

Foto: Bert Letteboer

Ray Richardson: onderdeel van ‘Het wonder van Almelo’

Geschreven door Jord op 5 mei 2021

Een club met historie, dat is Heracles Almelo. Maar ook onze club heeft moeilijke tijden gehad. Tijden waarin het niet liep zoals het moest, zowel bestuurlijk, financieel als op het veld. Tijden waarin het water aan de lippen stond en melkbussen bij de ingang werden geplaatst om de fans te vragen voor een donatie om de club in leven te houden. Juist in die tijden wist Heracles het onmogelijke te presteren en een kampioenschap binnen te slepen in de Eerste Divisie. Het werd ‘Het wonder van Almelo’ genoemd in de nationale kranten. Eén van de spelers die onderdeel was van dat wonder, was Ray Richardson.

De Engelsman, met roots in Trinidad en Tobago én Grenada, vertrok na een periode bij Tottenham Hotspur naar Amerika vanwege het werk van zijn vader. “Ik heb daar in de zaal gevoetbald bij Virginia Kicks, maar het was toch anders dan op het veld. Na twee jaar niet gevoetbald te hebben begon het besef te komen dat de droom van profvoetbal toch te groot was om te laten liggen.” In 1981 kwam Richardson over vanuit Amerika om te voetballen voor Heracles. “Ik kon via Jed Kerr (oud voetballer van Heracles) de voorbereiding meedraaien in Almelo.” Daarin maakte hij een dusdanige indruk op Jan Morsink en de rest van de club waarop Heracles besloot hem een contract aan te bieden. Zoals gezegd was Heracles toen niet de club die het nu was. Seizoenenlang waren de Almeloërs een grijze muis in de Eerste Divisie met eindklasseringen in de onderste regionen.


Toch bleef Ray genieten in Almelo. “De stad en de club zaten vol met vriendelijke mensen. Ik kan me in die jaren geen persoon herinneren die onaardig was. Iedereen was ook bereid te helpen.” In de eerste jaren kon Ray die hulp ook goed gebruiken. “Supporters en medewerkers hielpen me de taal te leren, wegwijs worden in de stad en sommigen hielpen me zelfs met mijn bankzaken.” En al die bereidwilligheid van supporters heeft tot op de dag van vandaag een diepe indruk gemaakt op hem. “Het is niet iets wat je overal tegenkomt. Toen ik bij AZ’67 kwam, was het allemaal een stuk minder gemoedelijk. Bij Cambuur en Heerenveen was de gemoedelijkheid wel wat meer aanwezig, maar toch was het in Almelo anders. Het was een speciale plek.”

“We waren vaak ‘s ochtends maar met vijf man aan het trainen.”


Vanuit die speciale plek volgde ook een speciaal seizoen. “We waren een heel hecht team met weinig verwachtingen dat seizoen. We hebben ontzettend veel lol gehad dat seizoen, maar we waren er ook voor elkaar. Ik weet nog dat ik op een gegeven moment een longontsteking opliep en ziek thuis kwam te zitten. Dan kwamen de spelers allemaal langs om even tijd door te brengen, te helpen en beterschap te wensen.” Dat hechte team bestond in die tijd niet alleen maar uit full-profs, zoals tegenwoordig het geval is. “We waren vaak ‘s ochtends maar met vijf man aan het trainen. De rest moest gewoon werken en kon pas in de middag of zelfs de avond aansluiten, vaak nog met het smeer aan de handen. Met het hele team bleven we vaak nog wel na de wedstrijd gezellig bij elkaar.”

Gaandeweg het seizoen begon het besef te komen dat er deze keer wel iets heel moois kon gebeuren. Maar gelijk met het besef van het kampioenschap kwam ook steeds meer het nieuws naar voren dat de club steeds dieper en dieper in de financiële problemen raakte. “De problemen met het bestuur en de financiële situatie van de club werden wel heel goed buiten de ploeg gehouden door Arend Steunenberg en Gerard Somer, maar toch krijg je er wel wat van mee als speler. We probeerden het als team juist als motivatie te zien. Als we dan weer iets op de radio hoorden over de situatie, werden we alleen maar meer vastberaden om te winnen.”

Die vastberadenheid bracht ze tot grote hoogten en medio december pakten ze de periodetitel na een overwinning tegen RBC Roosendaal. Vlak voor het einde, in de een-na-laatste speelronde, klom Heracles plots naar de koppositie doordat concurrenten RKC en VVV beiden verloren. Heracles pakte thuis een punt door met 2-2 gelijk te spelen tegen FC Wageningen.

28 bussen met supporters reisden vanuit Almelo af richting Roosendaal, waar Heracles het op moest nemen tegen RBC. Vlak voor rust maakte Ruud Schepers de 0-1, waarna een orkaan van gejuich uit het volgepakte Almelose vak klonk. Als later Hannes Lalopua en John ter Mors er 0-2 en 0-3 van maken, kunnen de supporters zich niet meer inhouden. Vier minuten voor het einde ontstaat er een ware ‘pitch invasion’ en is scheidsrechter Geurds genoodzaakt om de wedstrijd af te fluiten.

Het was voor Ray ook een fantastisch jaar waarin hij bijna alles speelde en ook nog twee keer het net wist te vinden. “Het was gewoon geweldig, helemaal voor de supporters. Dat is toch waar je het uiteindelijk voor doet.”
Met dat kampioenschap kwam ook promotie naar de Eredivisie, iets waar de club en de selectie niet klaar voor waren. “We hadden wel wat versterking nodig, maar daarmee was het alsnog niet genoeg. Het was gewoon veel zwaarder en de atmosfeer in de stadions veel intenser. Ik weet nog dat wij bij Ajax het veld op kwamen en dat ik echt even rond keek en dacht ‘Wat is dit allemaal?'”

“Ik weet nog dat wij bij Ajax het veld op kwamen en dat ik echt even rond keek en dacht ‘Wat is dit allemaal?'”

Tegenwoordig is Ray ondernemer met een autopoetsbedrijf, een lederwarenwinkel en een aantal online marketingsites. “Ik ben gelukkig en ook dankbaar dat ik in deze tijden nog een inkomen heb. Sinds 2008 heb ik de lederwarenwinkel alleen nog maar open op afspraak, omdat veel via de webshop gaat.” Ray werkt zes dagen in de week en geniet er nog steeds van, maar toch vindt hij ook nog tijd om de club te volgen die altijd speciaal voor hem is gebleven, Heracles. “Het is bijzonder waar ze nu staan. Zo stabiel en zo’n mooie groei. Natuurlijk volg ik ze nog, het is de enige club waar ik echt binding mee heb.”

Vind jij HAFC leuk en kun jij een kleine bijdrage missen? Met een kleine donatie help je HAFC 2024 door!

Klik hier om te doneren (Naar onderen scrollen voor eenmalige donatie)

Discussieer mee

11

Je reageert als .

Ben jij dit niet?

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en Google Privacybeleid en Servicevoorwaarden zijn van toepassing.

  • Cle

    Clemenszegt

    3 jaar geleden

    Prachtig artikel en bijzonder dat Ray ‘Leroy’ Richardson louter aan Heracles echt warme gevoelens en dierbare herinneringen koestert.

    PS Voor de goede orde: het was niet lokale held Hannes Lalopua die tijdens de kampioenswedstrijd in Roosendaal het tweede doelpunt voor zijn rekening nam, maar Rudy Metz. Ander klein detail: de gememoreerde trainer wijlen Jan Morsink was Jan Morsing.

  • Her

    Heraclied1973zegt

    3 jaar geleden

    @René. Was dat niet die bikkelharde tackle voor de Roba-trinune waarbij de speler van Telstar met brancard van het veld werd gedragen?

    Indertijd kwam je daar als speler mee weg, tegenwoordig met VAR krijg je zeker rood.

    In mijn herinnering werd er zelfs geen gele kaart gegeven, maar ik kan me vergissen.

    Was wel een speler naar mijn hart, Ray Richardson.

  • Her

    Heracles Harryzegt

    3 jaar geleden

    Mooi weer @HAFC, kijk toch ook eens hoe de Oude Garde reageert. Daar kan geen gedrukt blaadje tegenop hoor! Super, bedankt! 🙂

  • Wil

    Willemzegt

    3 jaar geleden

    Dat was een geweldige wedstrijd tegen rbc vooral met al supporters en vooral het feestje na afloop.
    Dat vergeet je nooit weer ,toen stonden wij met 1500 man langs de lijn aan de bornsestraat

  • Bob

    Bob Kaaykzegt

    3 jaar geleden

    Geweldige tijd was dat en de huldiging bij het gemeentehuis en daarna naar ling waar het bier in sneltempo op was??

  • Haf

    Hafcbjzegt

    3 jaar geleden

    @Arthur

    Thanks voor de input. Ik zal eens gaan kijken of ik ook met hen( Heinola, Burns, Matabane, Mpampa, Vojtech en Calincov) in contact kan komen

  • Edd

    Eddyzegt

    3 jaar geleden

    Sierlijk ogend maar spijkerhard.

  • Art

    Arthurzegt

    3 jaar geleden

    Helaas van ‘voor mijn tijd’, maar altijd leuk om te zien hoe spelers uit het buitenland bij Heracles belandden en hoe ze de tijd ervaren hebben.

    Ik was ook altijd wel geïntrigeerd door wat spelers als Heinola, Burns, Matabane, Mpampa, Vojtech en Calincov naar Almelo bracht?

  • han

    hanszegt

    3 jaar geleden

    Ja was een geweldige back,en dan vooral dat onverzettelijke en behoorlijk snel, populair bij de H-side.

  • Ren

    Renezegt

    3 jaar geleden

    Een goede linksback, snel en hard. Volgens mij is er met hem nog een incident geweest met een speler van Telstar. Mooi jaar toen ze kampioen werden. Vooral Heerenveen en Wageningen uit, staan mij nog erg bij.

TopReacties

Rene3 jaar geleden

Een goede linksback, snel en hard. Volgens mij is er met hem nog een incident geweest met een speler van Telstar. Mooi jaar toen ze kampioen werden. Vooral Heerenveen en Wageningen uit, staan mij nog erg bij.

hans3 jaar geleden

Ja was een geweldige back,en dan vooral dat onverzettelijke en behoorlijk snel, populair bij de H-side.

Arthur3 jaar geleden

Helaas van ‘voor mijn tijd’, maar altijd leuk om te zien hoe spelers uit het buitenland bij Heracles belandden en hoe ze de tijd ervaren hebben. Ik was ook altijd wel geïntrigeerd door wat spelers als Heinola, Burns, Matabane, Mpampa, Vojtech en Calincov naar Almelo bracht?

1927

/

1941

/

1962

/

1985

/

2005

/

2023

Hoofdsponsoren

Gemaakt door Mumba Web SolutionsHosting door ShockMedia