Steun HAFC

Help HAFC

Word sponsor

Foto: Bert Letteboer

Ton Pattinama: Strijder uit Kralingen

Geschreven door Bjorn Wind op 30 nov. 2021

Bij Van Donge & De Roo Stadion gaat bij de meeste fans geen lampje branden en veel fans zullen ook denken dat ze er nog nooit geweest zijn. Maar de vroegere naam, Woudestein, klinkt een stuk bekender in de oren. Klein stadion, klein veld en tuinhuisjes als snackcounters. Ton Pattinama speelde 20 jaar in dit stadion voor Excelsior Rotterdam, maar heeft ook nog het zwart-wit van Heracles gedragen.

Ton, geboren in Rotterdam, begon op zijn 6e in de jeugd van de Kralingers en wist zich door de gehele jeugdopleiding op te werken tot aan het vlaggenschip. “Op 17 augustus 1975 heb ik mijn debuut mogen maken voor het eerste elftal tegen Telstar. Dat was er direct één om nooit te vergeten, want we verloren met 1-5 in eigen huis. En ik werd, als jonge speler, geslachtofferd. Gelukkig was het maar voor 2 wedstrijden. Daarna heb ik eigenlijk altijd gespeeld.”

Knokken voor plek

Hij wist zichzelf in de ploeg te knokken en onmisbaar te maken. “Ik was een type speler die het moest hebben van mijn loopvermogen. Ook kon ik redelijk hard zijn en liet de spelers om mij heen beter spelen. Natuurlijk kon ik zelf ook wel redelijk uit de voeten met een bal, anders had ik het geen 20 jaar volgehouden.”

In die 20 jaar zijn er natuurlijk heel wat memorabele wedstrijden voorbij gekomen in het zwart en rood van Excelsior. “Poeh, dat zijn er wel wat geweest. De mooiste wedstrijden waren toch wel tegen FC Utrecht waar we uit verloren met 7-4, maar thuis met dezelfde cijfers weer wisten te winnen van ze. Ook de uitwedstrijd tegen Fortuna Sittard was een memorabele. De periodetitel ging tussen Excelsior en Fortuna en in een rechtstreeks duel moesten we beslissen wie de titel zou pakken. Die wedstrijd eindigde in 5-7!” Ook de potjes tegen de grote buurman uit Zuid mogen natuurlijk niet vergeten worden. “Zeker niet de 1-4 overwinning in de Kuip was geweldig om mee te maken.”

Domstad

Toch kwam voor Ton ook het moment om eens verder te kijken dan Woudestein. “Ik wilde graag wat anders en na mislukte transfers naar onder andere Sparta en Fortuna Sittard was het FC Den Bosch die sneller handelde dan andere clubs. En het feit dat Rinus Israël daar zat sprak me ook zeker aan.” Hij blijft twee seizoenen bij de Brabanders en besloot een stap hogerop te zetten. “De tijd in Den Bosch was een hele goede tijd voor mij. We zijn 6e en 7e geworden in de Eredivisie dus we hebben wel aan de verwachtingen voldaan, ook al mag je nooit tevreden zijn. Utrecht kwam en dat was weer een stap omhoog. Ze wilden graag Europees gaan spelen en welke speler wil dat nou niet?”

Ton kwam tot 41 optredens voor de club uit de Domstad, waar hij een ware leider werd van de ploeg. Ook hier wist hij het team beter te laten voetballen en ging hij zelf voorop in de strijd. Af en toe liet hij ook zijn gekke kant zien, zoals het broek incident tegen RODA JC. Hierin liet hij zijn broek zakken, terwijl hij gehurkt boven een speler van RODA stond. Óók gaat het verhaal dat hij bij een Europa Cup duel tegen Hellas Verona de Duitser Berthold de wedstrijd uit heeft gekregen. Dit door hem buiten het zicht van de scheidsrechter eerst een trap te verkopen, om het daarna te zoenen.

Almelose ambitie

Door de komst van Han Berger als trainer bij FC Utrecht besloot Ton om zijn heil ergens anders te zoeken. “Heracles handelde heel snel en met name Marinus Hannink . Ze gaven aan dat ze een ploeg wilden bouwen om hogerop te komen en daarnaast was het financieel ook aantrekkelijk.”

Heracles met Pattinama, maar ook met onder andere Velten, Calderwood, Degenaar en Kolmschot, wist zichzelf niet te belonen door een titel of promotie te pakken.
In 1990 waren ze wel er dichtbij met een derde plek en daarmee voor het eerst in de historie een plek in de nacompetitie. Maar tegen FC Emmen en Wageningen weet Heracles zich geen houding te geven. Ondanks het gebrek aan prijzen heeft Ton genoten van zijn tijd in Almelo

“Het was hier fantastisch! Dat moet ook wel, want anders blijf je geen vier jaar zitten. Ik had een goede verstandhouding met de supporters en met de vele sponsoren. Daarnaast was het privé ook aangenaam leven. Met Folkert Velten kon ik het zowel binnen als buiten het veld goed vinden, ondanks dat we nogal verschilden.”

Deltasport

Na Heracles vertrok hij nog voor een seizoen naar FC Den Haag, tegenwoordig ADO. Maar na één seizoen vond Ton het welletjes en hing zijn voetbalschoenen aan de spreekwoordelijke wilgen. “Toen ik naar Den Haag ging wist ik niet dat het mijn laatste seizoen worden en als ik had gewild, had ik nog een jaar kunnen blijven. Maar ik vond het wel genoeg zo. Ik had een aardige carrière gehad en dat wou ik niet te grabbel gooien door een laatste seizoen overal achter de feiten aan te lopen.”

Inmiddels loopt Ton al sinds 1995 bij sv Deltasport in Vlaardingen als trainer “Je houdt het alleen zo lang vol wanneer je iedere keer nog met plezier naar de trainingen en wedstrijden gaat.” Na zo’n lange loopbaan als speler heb je natuurlijk voldoende voorbeelden van trainers. “Van Rob Jacobs en Henk ten Cate heb ik met name het omgaan met speler meegenomen en voor de rest probeer ik zoveel mogelijk mezelf te blijven.”

Pattinama Juniors

Bij Deltasport staan nog twee Pattinama’s op de spelerslijst: Edinho en Jordao. Beide zoons van Ton hebben mogen ruiken aan het betaald voetbal, Jordao bij Excelsior en Edinho bij NAC Breda. “In die vier jaar dat zij het betaalde voetbal ingingen ben ik er even tussenuit gegaan bij Deltasport. Daar wilde ik niks van missen. Helaas hebben ze het niet gered.”

Tegenwoordig spelen ze beiden in het eerste elftal van de Vlaardingse tweedeklasser, met vader Ton als trainer. “Het is lastiger voor hen dan voor mij. In principe spelen ze altijd, maar wordt er extra op ze gelet. Dat is niet altijd even prettig voor ze, maar ze gaan er al jaren goed mee om.”

Naast het trainen van Deltasport heeft Ton gelukkig nog wel tijd om zijn oude Almelose club te volgen.
“Uiteraard volg ik Heracles nog. Dat doe ik met alle clubs waar ik heb gespeeld. Maar echt contact heb ik alleen nog maar met de familie van Goozen. En als ik in de buurt ben rij ik nog wel eens langs de wijk waarin ik heb gewoond.”

Vind jij HAFC leuk en kun jij een kleine bijdrage missen? Met een kleine donatie help je HAFC 2024 door!

Klik hier om te doneren (Naar onderen scrollen voor eenmalige donatie)

Discussieer mee

4

Je reageert als .

Ben jij dit niet?

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en Google Privacybeleid en Servicevoorwaarden zijn van toepassing.

  • Ale

    Alexzegt

    2 jaar geleden

    Sierlijke voetballer en een genot om naar te kijken.

  • Ale

    Alezegt

    2 jaar geleden

    Sierlijke voetballer en een genot om naar te kijken. Mentaliteit is ook een talent.

  • Mar

    Markzegt

    2 jaar geleden

    Hulde aan Ton Patinama, woonde vroeger een straatje verderop aan de Boomklever en Erik Manders woonde ertegenover. Regelmatig aangebeld voor een handtekening en fotokaart. Super aardige kerel. Heb nog steeds een warming up shirtje van Emilux van hem liggen. Mooie tijd was dat

  • Ren

    Renezegt

    2 jaar geleden

    Zo,n iemand missen we nu. Eentje die de boel op scherp kan zetten. Zijn eerste periodetitel kan ik mij ook nog herinneren. Heracles stond al met de bloemen op het veld, wij dachten dat wij de titel hadden maar in de laatste minuut ging Excelsior er mee van door. Scheidsrechter in Sittard was bep Thomas, ik heb nog steeds het gevoel dat er iets niet klopte toen der tijd. Was had ik daarna een hekel aan bep Thomas.

TopReacties

Rene2 jaar geleden

Zo,n iemand missen we nu. Eentje die de boel op scherp kan zetten. Zijn eerste periodetitel kan ik mij ook nog herinneren. Heracles stond al met de bloemen op het veld, wij dachten dat wij de titel hadden maar in de laatste minuut ging Excelsior er mee van door. Scheidsrechter in Sittard was bep Thomas, ik heb nog steeds het gevoel dat er iets niet klopte toen der tijd. Was had ik daarna een hekel aan bep Thomas.

Mark2 jaar geleden

Hulde aan Ton Patinama, woonde vroeger een straatje verderop aan de Boomklever en Erik Manders woonde ertegenover. Regelmatig aangebeld voor een handtekening en fotokaart. Super aardige kerel. Heb nog steeds een warming up shirtje van Emilux van hem liggen. Mooie tijd was dat

Ale2 jaar geleden

Sierlijke voetballer en een genot om naar te kijken. Mentaliteit is ook een talent.

1927

/

1941

/

1962

/

1985

/

2005

/

2023

Hoofdsponsoren

Gemaakt door Mumba Web SolutionsHosting door ShockMedia