Jefta Bresser: van Almelo tot Londen

Wanneer een voetballoopbaan op zijn einde loopt, staan spelers voor een keuze: gaan ze verder met een maatschappelijke carrière of blijven ze actief in de voetballerij? Van de spelers die voor de tweede keuze gaan worden er veel trainer. Maar hoeveel oud Heraclieden hebben het uiteindelijk geschopt tot Hoofd Jeugdopleiding? In ieder geval één en hij is vandaag aan de beurt. We praten met Jefta Bresser.

Als je geboren wordt in Terborg, onder de rook van Doetinchem, kan er geen twijfel bestaan waar Jefta zijn voetballoopbaan is begonnen. “Tijdens een schoolvoetbal toernooi werd ik gescout door De Graafschap, maar in die jaren was de jeugdopleiding van Go Ahead Eagles een stuk verder. Er werd ook veel vaker getraind in Deventer dan we in die jaren bij De Graafschap deden.” En dus trok hij via Doetinchem richting Deventer, waar hij onder de bezielende leiding kwam van Henk ten Cate. “Henk was een zeer goede en keiharde trainer die je echt beter kon maken. Ik denk dat mijn verhouding met hem goed was, maar dat betekende bij Henk niet dat je het daardoor makkelijker had. Misschien juist wel moeilijker.”

Mee naar Almelo

Henk ten Cate vertrok naar Almelo en de band tussen Henk en Jefta was dusdanig goed dat Jefta hem volgde richting Almelo. “Mijn eerste indruk van Heracles was dat het een mooie club is met een historische uitstraling en met mensen die echt van de club houden. Zelf was ik voornamelijk bezig met mijn ontwikkeling en daardoor heb ik het gebeuren er omheen niet echt meegekregen.”

Dat was maar goed ook, want bestuurlijk was het in die tijd niet echt allemaal stabiel te noemen. Er wordt niet fatsoenlijk omgegaan met het budget, spelers en managers gebruiken de media om hun ongenoegen te uiten en er begint zich ook een soort machtsstrijd te vormen tussen Henk ten Cate en technisch directeur Azing Griever. Tussen al dat gezeur maakt Jefta wel zijn debuut in het professionele voetbal. “Het was de bekende droom die uitkomt. Ik stond in de basis bij de eerste wedstrijd van het seizoen tegen FC Eindhoven. We wonnen met 3-0 en ik speelde een aardige wedstrijd, maar het was ook direct het begin van het einde. Ik viel uit met een knieblessure.” Jefta weet al met al nog tot 6 wedstrijden te komen in Almelo waarna hij in 1993 besloot te vertrekken. “Het bleef een beetje sukkelen met de blessure. Af en toe kon ik spelen, omdat ik even fit was. Maar het mocht niet baten, ook niet na een aantal operaties. Het was een mooie tijd in Almelo omdat ik mijn droom daar werkelijkheid heb kunnen maken, maar tegelijk ook een hele moeilijke tijd omdat de blessure een einde maakte aan die droom. ”

Leerling wordt leraar

Jefta besloot om op het veld te blijven staan, zij het als trainer. “Na mijn blessure wist ik niet of ik in de voetballerij wou blijven werken. Maar ik had mijn trainersdiploma op zak en daarom wel de hoop dat het kon. Bij de amateurs van Heracles begon ik met training geven aan alle leeftijden. Hoe of wat ik allemaal moest doen had ik nog geen idee van, maar dat dit iets voor mij was merkte ik wel.” Na een periode trainer te zijn geweest bij v.v. Rheden kwam hij terecht bij De Graafschap waar hij zich meer begon te specialiseren. “Ik had al vroeg interesse in techniektrainingen en dus ook in de Coerver methodes. Op mijn 15e kwam ik daarmee voor het eerst in aanmerking op de Apeldoornse voetbalweken waar ik training kreeg van Ricardo Moniz, toen nog speler van Haarlem. Bij De Graafschap kwam ik met Wim van Zeist een techniektrainer tegen die deze interesse weer nieuw leven in blies.”

De volgende stop voor Jefta was Eindhoven. “Bij PSV heb ik zo’n beetje alle lichtingen gehad, van de 011 tot en met de 023. Dat ik me daar nog verder wou specialiseren in het vakgebied van techniektrainer was voor mij een zekerheid. Met Moniz en Pepijn Lijnders waren daar toen twee personen werkzaam die voor mij ontzettende inspiratiebronnen waren en nog steeds zijn.” Vanuit Brabant vertrok hij naar de voetbalhoofdstad Londen om voor Fulham te gaan werken. “Een prachtige ervaring om te werken met grote spelers op het mooie Craven Cottage. Ook heb ik daar met veel jeugdig talent kunnen werken als techniektrainer, bijvoorbeeld Kerim Frei die afgelopen seizoen bij FC Emmen speelde.”

From Russia to NAC

“Ik kreeg op een gegeven moment een uitnodiging vanuit Zenit Sint Petersburg of ik daar een cursus van een week wou geven aan de jeugdtrainers. Dit was ze blijkbaar goed bevallen, want een week later kreeg ik de vraag of ik daar wou komen werken.” De overstap naar Rusland was moeizaam te noemen. “Het was een mooie tijd, maar niet eenvoudig. Er waren veel cultuurverschillen en ook de taalbarrière was lastig te overbruggen. Mijn taak daar was het opleiden van een techniektrainer, maar je merkt aan alles dat ze terug gaan naar hun oude werkwijze op het moment dat je weg gaat. Toch was het wel een hele leerzame periode voor mij, ook voor keuzes maken in mijn verdere carrière.”

Via NEC kwam Jefta terecht bij NAC Breda waar hij, naast trainer van JO19, ook assistent trainer werd bij het eerste elftal. “De bedoeling was om te gaan richten op het echt beter maken van spelers door individueel gerichte plannen, maar om dat altijd te combineren met de belangen van het eerste elftal was lastig.” Na een rode kaart van hoofdtrainer Stijn Vreven tegen nota bene Heracles mocht Jefta samen met Rob Penders de honneurs waarnemen bij NAC 1. “Er veranderde niet veel voor mij hoor. Rob deed de coaching en voor de rest deden we alles in overleg. Ook was er via een oortje contact met Stijn. Het was wel een stuk rustiger op de bank.”

Chef Superboer

Sinds 2018 is hij inmiddels alweer werkzaam voor de Superboeren uit Doetinchem. Maar hoe ziet een gemiddelde dag van een Hoofd Jeugdopleidingen er eigenlijk uit? “Een normale, corona-vrije dag begint rond een uur of acht en eindigt rond 19:30 uur. Het bestaat uit afspraken, trainingen bekijken en bespreken én gesprekken aangaan met spelers en trainers. We praten veel over de ontwikkeling van de spelers en trainers en proberen altijd methodieken te verbeteren.”
Wat voor een functie hij zichzelf eventueel nog in ziet, is Jefta nog niet achter. “Alle functies hebben een mooie kant. De enige functie waar ik alleen wel heel specifiek op zou gaan kiezen is de functie van assistent trainer. Dat zou ik alleen nog maar doen wanneer ik een goede klik heb met de hoofdtrainer.”

En Heracles? “Ik volg de club nog wel. Met Rai Vloet(Ex-PSV) en Lucas Schoofs(Ex-NAC) lopen er twee spelers waar ik zelf ook mee gewerkt heb. Ook heb ik nog contact met Tim Gilissen, die ik ook ken uit mijn tijd in Breda.”